قوانین بیمه در هر کشور، تا حد بسیار زیادی از قوانین عمومی حاکم بر قراردادهای کلی تبعیت می‌نمایند. قراردادهای بیمه نیز مانند همه قراردادهای دیگر باید دارای ویژگی و الزامات خاصی باشند تا از نظر قانونی، برای طرفین قرارداد تعهد ایجاد کنند. این الزامات شامل موارد ذیل می‌باشد:
در اکثر موارد نماینده شرکت بیمه از متقاضی بیمه فقط درخواست کرده یا او را دعوت می‌کند که پیشنهاد خود را ارائه نماید. متقاضی بیمه پیشنهاد خود را ارائه می‌نماید و این شرکت بیمه‌است که پس از بررسی موضوع، پیشنهاد را با صدور بیمه‌نامه پذیرفته یا آن را رد می‌کند.
یکی دیگر از الزامات یک قرارداد بیمه‌ای معتبر، این است که طرفین باید دارای صلاحیت قانونی بوده و ظرفیت قانونی ورود به قرارداد را داشته باشند. در همین راستا، افراد نابالغ، دیوانه و موارد مشابه، از نظر قانونی صلاحیت ورود به قراردادهای بیمه‌ای را ندارند (البته کودکان در قراردادهای بیمه‌های عمر و سرمایه‌گذاری به عنوان بیمه‌شده می‌توانند در قرارداد قرار بگیرند).
قرارداد بیمه‌ای که موارد غیر اخلاقی، غیر انسانی یا غیر قانونی را در بر می‌گیرد یا اشاعه می‌دهد بر خلاف منافع و هنجارهای عمومی است و قابل اجرا نمی‌باشد. لذا قراردادهای بیمه باید دارای هدفی قانونی باشند. به عنوان مثال، محموله حاوی مواد مخدر یا مشروبات الکلی در ایران قابل بیمه نخواهد بود.
به منظور رعایت استاندارد در قالب قراردادهای بیمه‌ای، اصطلاحات و شرایط مشابه با قراردادهایی که منطبق بر قوانین بیمه‌ای باشند بایستی در آن وجود داشته باشد.
همچنین قراردادهای بیمه‌ای ویژگی‌های قانونی متمایزی دارند که آن‌ها را از سایر قراردادهای قانونی متفاوت می‌کند. ویژگی‌هایی نظیر غرامتی بودن، نفع پذیر بودن، حد اعلای حسن نیت، تصادفی بودن، مشروط بودن، شخصی بودن و اذعان.
نظرات